aan boord bij …” november 2013

Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven.  

 

Schraa.nov13 (1)

 familie Schraa, box 314

 

 

  • Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven? 

Sinds maart 1979. 

  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen? 

Met een Koopmans 32, type Jantine, eigenbouw.

Dat ‘eigenbouw’ klinkt heel kort en zakelijk, maar gaandeweg het gesprek blijkt dat ‘eigenbouw’ de heer Schraa in de genen, in de vezels, in het hart en tot op het bot te zitten; hij dóet niet anders dan zelf bouwen!

Deze Koopmans is volledig van hout, ook de romp, al wordt dat niet vaak gedacht. In 1975 is de heer Schraa begonnen met de bouw van dit schip in zijn achtertuin .. en in 1979 was het af, inclusief ingetimmerd interieur. Hiermee kwamen hij en zijn vrouw naar Ketelhaven. 

  • Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo? 

Het schip heet ‘Solist’, omdat er maar één in deze uitvoering is en omdat het schip zonder hulp, dus solistisch, is gebouwd. Volledig handmatig gezaagd en geschaafd, zonder machines. 

  • Is dit jullie eerste schip? 

Ad Schraa is begonnen met het bouwen van een kano. Dit bleek een goede leerschool, want bij de tewaterlating was hij zo lek als een mandje; zelfs met een tuinslang was de kano niet vol te krijgen. Hij kan er nóg om lachen. Natuurlijk is de kano later wel vaarklaar gemaakt.

Daarna volgden: een jolletje, een piraatje voor de kinderen, een flits, een schakel en een spanker. Vervolgens kwam het eerste kajuitzeiljacht, een Zeebaby (ontwerp Malcorps), waarin maar 3 slaapplaatsen waren. Toen hun tweede kind geboren werd kreeg die een slaapplekje op de vloer. Na de Zeebaby bouwde de heer Schraa een Caranan (ontwerp Van de Stadt).

Alle schepen zijn zelf en handmatig gebouwd en alle schepen kwamen tot stand in de achtertuin bij het huis van de familie Schraa.

Zelfs de ‘Solist’ is niet het laatste kunststukje, want er staat wéér een schip in de tuin, waaraan Ad Schraa in alle mogelijke vrije uurtjes te vinden is. 

  • Wie is de bemanning en wat doe je in het dagelijks leven? 

Ad (bijna 80 jaar!) en zijn vrouw Roelie en 3 kinderen waren jaren de opvarenden van de schepen. De laatste tijd geniet Ad, voorheen rijksambtenaar bij de Rijksdienst voor IJsselmeerpolders, meer van het knutselen en netjes houden van de ‘Solist’ in plaats van ermee te varen. Verder is hij regelmatig te vinden op het schip van zijn jongste zoon Eddy, die eveneens een houten schip heeft gebouwd – óók in de achtertuin bij pa – en een ligplaats in Ketelhaven heeft.

Bijna elke dag, regelmatig twee keer per dag, komt Ad vanuit Dronten naar Ketelhaven om even naar de beide boten te kijken en om een klusje te doen. Verder heeft Ad nog steeds een moestuin, waarin hij de eveneens bijna dagelijks te vinden is. 

Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? 

In het verleden heeft de familie Schraa wel gevaren langs de Duitse kust naar Helgoland. Maar de meeste zeemijlen heeft Ad afgelegd met ‘de Eendracht’; 28 jaar lang voer hij ongeveer 3 maand per jaar met groepen jongeren vanuit en naar alle delen van de wereld. ’s Zomers in Europa, waar hij alle Europese havensteden heeft bezocht en ’s winters vanuit de Canarische eilanden en de Azoren. Ad was aan boord van de Eendracht bootsman en verantwoordelijk voor de zeilvoering en alle handelingen aan dek. Hij heeft dit al die jaren met veel plezier gedaan. 

  • Nog dromen voor de toekomst? 

Zijn grootste droom is al uitgekomen: het afgelopen jaar heeft hij kanker gehad en is daarvan genezen verklaard door de doktoren.  Gezond blijven, dat is zijn droom.

Voor zeilen heeft hij geen tijd meer: hij leeft al in ‘blessuretijd’ en Ad wil deze tijd zo goed mogelijk besteden en zou graag het schip in de tuin nog afbouwen. 

  • Heb je nog tips voor andere zeilers? 

Niemand heeft de mening nodig van een ‘hoogbejaarde’, zoals hij zichzelf lachend noemt. “Ik ben nog ouderwets en heb nog voorzeilen met leuvers.”  Schippers weten het vaak zelf als beste.

Maar hij is natuurlijk altijd bereid tot het geven van tips ten aanzien van houtbewerking, zijn deur staat altijd open.

 

Was dit de laatste vraag? Dan kan ik tenminste verder met de mast, want het is nu nog mooi weer en Piet zou mij helpen, dus dan ga ik maar weer!