Iedere maand stappen we aan boord bij één van de ligplaatshouders van onze haven. In augustus 2015 was dat bij:

  P1120677

  Wim en Lucie Bolk, box 703

  • Hoe lang liggen jullie al in Ketelhaven?

Wim en Lucie zijn vanaf december 1997 ingeschreven bij de Stichting.

  • Met welk type schip varen jullie en zijn er bijzonderheden over te vertellen?

Hun schip is een S&S (Sparkman and Stephens) 34, gebouwd in 1972. De eerste eigenaar van het schip was een vriend van Wim. In deze tijd heeft Wim 6 jaar als opstapper meegezeild op het schip, niet wetende dat hij de latere eigenaar zou worden ..

Toen ze in 1995 een boot zochten liepen ze er heel toevallig tegenaan. Wim was gelijk zó enthousiast toen hij de oude en bekende S&S terugzag, dat ze er – ondanks schoppen onder de tafel van Lucie – waarschijnlijk te veel voor betaald hebben destijds. Maar ze hebben er nooit spijt van gehad en in 2010 is het schip helemaal gerefit. Een heel zeilseizoen is opgeofferd om alles, van binnen en buiten, aan te pakken. Tot een nieuw teakhouten dek aan toe is alles in eigen beheer gedaan. De enige aanpassing die gedaan is ten opzichte van de oorspronkelijke indeling, is dat de mogelijkheid van een ‘stapelbed’ (voorheen zeilde Wim met 6 man naar Engeland met het schip en zoveel slaapplaatsen waren er ook aan boord) is weggenomen.

De eerste twee jaar heeft de S&S bij Flevo Marina in Lelystad gelegen en daarna zijn Wim en Lucie naar Ketelhaven gekomen.

  • Wat is de naam van het schip en waarom heet het zo?

De naam Geertruida heeft wel een bijzondere oorsprong: het is de doopnaam van Wim zijn eerste vrouw die door ziekte op jonge leeftijd is overleden. Lucie, die destijds in de zorg werkzaam was, heeft haar tot het laatst verzorgd en kende haar daardoor goed. Toen Wim en Lucie een relatie kregen vonden ze het mooi als Trudy op deze manier deel kon blijven uitmaken van het gezin.

  • Is dit jullie eerste schip?

Voor Wim is het niet zijn eerste schip, hij is zoon van een binnenschipper, dus groot geworden op het water. Hij heeft leren zeilen tijdens zijn tijd bij de Marine, op de Loosdrechtse plassen. Lucie is van huis uit geen zeilster en heeft het eigenlijk uit een boekje geleerd …. Toen Wim haar voor het eerst uitnodigde om met hem in een Valk te gaan zeilen heeft ze boeken uit de bibliotheek gehaald en uittreksels gemaakt met de belangrijkste zeiltermen en benamingen van onderdelen van een zeilboot en die uit haar hoofd geleerd. Ze wilde goed voor de dag komen en zeker geen flater slaan. Wim moet er nog om lachen en hij zegt dat ze een natuurtalent was, want ook de praktijk ging haar al heel gauw goed af.

  • Wie is de bemanning en wat doen jullie in het dagelijks leven?

Wim (64), afgestudeerd werktuigbouwkundige, is als ingenieur werkzaam in de kernenergie bij Enrichment Technology (voormalig Urenco) in Almelo. Na juni 2016 mag Wim van zijn pensioen gaan genieten, maar eind dit jaar heeft hij nog een werkonderbreking van 2 maand. In november en december zeilt Wim namelijk mee op de bark “Europa”. Een niet-alledaagse reis die vertrekt uit Brazilië, Salvador de Bahia, via Kaap Hoorn, naar Punta Arenas in Chili.

Vanaf dit najaar vaart de “Europa” van Hoorn naar Kaap Hoorn en zo wordt herdacht dat 400 jaar geleden Kaap Hoorn werd ontdekt, vanuit Hoorn. Lucie vond dit wel een heel mooi cadeau voor Wim’s 65ste verjaardag.

Lucie (68) heeft als ziekenverzorgende jarenlang ‘in de wijk’ gewerkt. Samen hebben ze 5 kinderen en 11 kleinkinderen. 

  • Wat is het zeilgebied afgelopen jaar en waarheen gaat het komend jaar? En wat is jullie verste bestemming ooit geweest?

Wim en Lucie zijn nét terug van een reis van 4 maand.

Al bijna12 jaar zijn ze bezig met plannen voor een reis met de Geertruida naar de Azoren. Dit plan ontstond toen ze samen op de “Stad Amsterdam” vanuit Sint Maarten een reis maakten naar de Azoren. Het stuk van de Azoren naar Nederland wilden ze ooit nog eens doen met een eigen schip.

Deze zomer heeft Wim 4 maand vrij kunnen plannen op het werk en wilden ze hun droom waarmaken. Het eerste deel, vanuit Oostende, via de Engelse Zuidkust van Falmouth door de Golf van Biskaje naar La Coruña ging voorspoedig. Toen was het plan om van Baiona, Spanje, naar Ponta Delgada op de Azoren te zeilen. Met goede moed vertrokken ze op 11 juni voor deze oversteek, maar op 12 juni stuurden ze onderstaand mailtje naar achterblijvers aan de wal:

“Na een goede voorbereiding en elkaar nog eens diep in de ogen gekeken te hebben met, willen we dit wel, hebben we besloten van Baiona naar Ponto Delgado te varen. Het weerbericht zag er goed uit voor de komende week dus niets stond ons in de weg om het ruime sop te kiezen. Na drie uur mooi zeilen met dolfijnen om ons heen begon de wind aan te trekken en hebben we het eerste rif gestoken. De wind nam steeds meer toe dus de genua gewisseld met de fok en het tweede rif gestoken, inmiddels 30 knopen op 110 inkomend. In no time hadden we huizenhoge golven met brekers die bakken vol water aan boord brachten. Na dit volgehouden te hebben tot 22.00 uur zeiden we tegen elkaar, nu worden we door de harde wind door elkaar geschud en als de wind gaat liggen door de deining. Harde wind is niet leuk maar door elkaar geschud te worden door de golfen zonder wind is veel erger. Onze diesel voorraad is beperkt tot ca 50 uur. Alles nog eens overwegend zijn we tot de conclusie gekomen dat we geen oceaanzeilers maar kustzeilers zijn. Dus hebben we besloten koers te zetten naar Porto en vandaar kustzeilend  te genieten van de terugreis. Terug naar Porto was ook heftig maar om 09.30 uur lagen we in de haven met een flinke kater. We liggen nu bij te komen en gaan daarna genieten van de Spaanse Ria’s.  Groeten, Wim en Lucie “ 

De terugreis naar Ketelhaven hebben ze inderdaad veel moois gezien langs de Spaanse kust en genoten ze van goede winden, leuke haventjes, lekker eten en ontmoetten ze veel aardige mensen. Vanuit Muxia, Spanje, is de oversteek naar Falmouth voorspoedig verlopen en eenmaal in Ketelhaven overheerste het goede gevoel van deze reis boven de kater die ze hadden in Porto. Wie weet … komt het er nog eens van.

In 2016 gaat de reis ‘wind- en-wederdienende’ aldus Wim, naar de Engelse oostkust. Maar dan gaan ze pas begin augustus weg, want oma Lucie heeft de kleinkinderen beloofd dat ze in 2016 bij alle verjaardagen en bijzondere feestdagen zal zijn!

Deze afgelopen reis heeft de Geertruida 2800 mijl gezeild. De verste reis was waarschijnlijk naar Sint Petersburg, een aantal jaren geleden. Toen legden ze 2500 mijl af. Minder mijlen weliswaar, maar hemelsbreed waarschijnlijk iets verder weg.

  • Nog dromen voor de toekomst?

Graag nog een keer een “rondje Engeland”, inclusief Ierland en Schotland.

  • Hebben jullie nog tips voor andere zeilers?

Als je het plan hebt om de Spaanse Ria’s te bezoeken vraag dan in Nederland al een “Navigation Permit” aan, deze heb je nodig om een “Anchor Permit” aan te vragen voor de prachtige natuurreservaten zoals Islas Cies en Islas Ons. Het heeft Wim en Lucie in Spanje bijna twee weken gekost om deze vergunning te krijgen.

En nog een tip: geniet van het varen, wáár dan ook!